شادروان، نام جدیدترین فیلم سینمایی حسین نمازی در مقام کارگردان می باشد که در جشنواره فیلم فجر 1400 حضور داشته و توانست نگاه های بینندگان و منتقدین را به خود خیره کند. این فیلم از شانس بالایی در دریافت سیمرغ امسال دارد.
شادروان با بازی سینا مهراد، گلاره عباسی، نازنین بیاتی، بهرنگ علوی ، رویا تیموریان روایتی است از یک ملودرام اجتماعی در بستر خانواده ای حاشیه نشین.
فیلم جدید شادروان که در ژانر اجتماعی تهیه شده است؛ قرار است که به زودی و پس از گذراندن دوره اکران خود از سایت کول دانلود ، پخش شود. همچنین در انتهای این نوشتار، شما می توانید به صفحه دانلود این فیلم دسترسی داشته باشید.
واکنش های مثبت و منفی به «شادروان»
ساخته حسین نمازی
🔹علی ملاصالحی (مثبت): «نقطه قوت «شادروان» صداقتش است. در زمانی است که سینمای ایران بیش از همیشه می‌خواهد حرف‌های قلمبه سلمبه بزند و صدالبته دایما شکست می‌خورد. شادروان در همچین فضایی ادعای عجیبی نمی‌کند، قصه‌اش از ریتم نمی‌افتد و در سرگرم کردن و خنداندن مخاطب موفق است. دیگر نقطه قوت فیلم مجموعه بازیگرانش است که همه (حتی بازیگران فرعی) توانسته‌اند نقش‌هایشان را واقعی و ملموس دربیاورند. «شادروان» با فضای سرخوشی که به دام ابتذال نمی افتد، غنیمتی برای وضعیت این روزهای سینماست.»
🔹حسین لامعی (منفی): ««شادروان»، از بدترین فیلم‌های دهه اخیر جشنواره فیلم فجر است. فیلمی که اساسا معلوم نیست برای چه ساخته شده. واقعا، برای چه ساخته شده؟! فیلمی که نه سر دارد نه ته… نه شروعش درست است، نه پایانش دقیق، و نه میانه و بَدنه‌ی فیلم، عمق و انسجام و کِشش دارد… فیلمی که نه کمدی‌اش خنده‌دار است؛ نه تراژدی‌اش حزن‌برانگیز؛ و نه پیام‌های مثلا اخلاقی‌اش، براستی عمیق و اخلاقی‌اند...
یک فیلمِ پَرت و کشدار و به‌کل هدر رفته؛ با یک پایان‌بندیِ آنتی‌سمپات و فاجعه؛ که نه در یادِ کسی می‌ماند، و نه اساسا به «مِدیوم سینما» می رسد… تله‌فیلمی ماقبلِ سینما که «هیچ» است و این «هیچ»های پوک و پوچ را، فقط در شِبهه‌سینمای ایران می‌بینیم… در شِبهه‌سینمایی که نه درامِ اکثر فیلمنامه‌هایش درست و منسجم‌اند، نه کارگردانیِ اکثر آثارش، از نظر فرمالیستی-تکنیکال، به الفبای قواعدِ مِدیومِ سینما، وفادارند… یک فیلم کوچک، بی‌مزه، لوس، چیپ، فِیکِ و بی‌در و پیکر…»
( 0 )
