اصطلاح “شغال” و “روباه” در زبان فارسی بیانگر دو نوع حیوان است. این دو نوع حیوان با یکدیگر در بسیاری از جنبه‌ها متفاوت هستند. در ادامه به برخی از تفاوت‌های آنها اشاره می‌کنم:

1. نوع زیستگاه: شغال‌ها اغلب در مناطق شهری و روستایی وجود دارند و به خاطر تغذیه از پسماندهای انسانی و حیوانی شهری، طعمه راحتی برای شغال‌ها به حساب می‌آیند. در مقابل، روباه‌ها عمدتاً در مناطق جنگلی و بیابانی زندگی می‌کنند و از طریق شکار و مربوطات طبیعی خود تغذیه می‌کنند.

2. ظاهر: شغال‌ها بدنی ریز و نسبتاً قوی دارند، پرهای ایستاده و سفید را در گردن و شانه دارند و صورتشان نیز قرمز است. در مقابل، روباه‌ها بدنی بزرگتر و فرهنگیتر دارند و معمولاً یک دم بزرگ و چشمان براق دارند.

3. رفتار: شغال‌ها به خاطر سبک‌زندگی‌شان در شهرها، به راحتی و پرسرعت در بین ساختمان‌ها و محیط‌های شهری حرکت می‌کنند. روباه‌ها نیز توانایی حرکت در بین جنگل‌ها و پوشش گیاهی را دارند و معمولاً برای شکار به صبر و استقامت وابسته هستند.

4. رژمی: شغال‌ها عموماً از رژمی گروهی برخوردارند و به صورت گروه‌های کوچک مشتمل بر چندین نفر در کنار هم زندگی می‌کنند. روباه‌ها غالباً به صورت تنهایی زندگی می‌کنند و پاکیزگی افراد خانواده را رعایت می‌کنند.

5. جودپیوندی: شغال‌ها به دلیل آسیب‌پذیری وابستگی زیادی به تغذیه‌های انسانی دارند و برای بقا و شکار آسیب‌پذیر هستند. روباه‌ها اغلب با استفاده از شکار و مهارت‌های خود تغذیه و برای بقاء می‌جنگند.

به طور خلاصه، شغال و روباه به خاطر محیط زیست، ظاهر، رفتار، رژمی و استراتژی‌های زندگیشان از یکدیگر الگوبرداری می‌کنند