دسته دختران، نام جدیدترین فیلم سینمایی منیر قیدی در مقام کارگردان می باشد که در جشنواره فیلم فجر 1400 حضور داشت.
در فیلم سینمایی دسته دختران، نیکی کریمی ، فرشیته حسینی ، پانته آ پناهی ها ، هدی زین العابدین , صدف عسگری به ایفای نقش پرداخته اند. این فیلم قصه زنانِ جنگ است. گروهی جامانده از روایت های پیروزمردانِ پیکارها در طول تاریخ… این فیلم روایتی است از حماسه مقاومت 34 روزه خرمشهر در دوران دفاع مقدس.
فیلم جدید دسته دختران که در ژانر جنگی تهیه شده است؛ قرار است که به زودی و پس از گذراندن دوره اکران خود از سایت کول دانلود ، پخش شود. همچنین در انتهای این نوشتار، شما می توانید به صفحه دانلود این فیلم دسترسی داشته باشید.
نقد «دسته دختران» ؛
واکنش های مثبت و منفی به ساخته منیر قیدی
- حسین لامعی (منفی): ««دسته دختران»، فیلم ناقص و معیوبی‌ست. بسیار هم ناقص و معیوب… از هر دریچه‌ای که به فیلم بنگرید، ضعف‌های کوچک و بزرگش عیان است؛ چه در فیلمنامه، و چه در کارگردانی، پُر از باگ و ضعف و فرو رفتگی‌ست. هرچند در فیلمنامه، مشکل اساسا فراتر از یک ضعفِ ساده است؛ چون اساسا فیلمنامه‌ای در کار نیست! فیلمنامه به‌کل روی هواست؛ نه قصّه‌ای وجود دارد؛ نه درامی هست، و نه شخصیتِ‌پردازیِ درست و عمیق و چندبُعدی… در کارگردانی هم برخلاف تصوّر، فیلمِ منیر قیدی، پریشان و پادرهواست؛ زیرا کارگردانی فقط، «انفجار پشتِ انفجار» نیست؛ کارگردانی یعنی شناخت و پیوستگیِ لحن، انسجامِ ریتم، و مهمتر از همه: «فضاسازی»؛ که «دسته‌ی دختران»، نه لحن و ریتم درست و پخته‌ای دارد؛ و نه اصلا می‌تواند «فضا» بسازد. و اگر هم در لحظاتی از فیلم، تحت تاثیرش قرار میگیریم و دلمان می‌لرزد؛ به‌خاطر حسّ وطن‌پرستی‌‌مان است و به دلیل اینکه همه‌مان، با هر فکر و استایلی، به مدافعانِ این آب و خاک، علاقه‌مندیم؛ وگرنه خودِ فیلم، قدرت و زورِ تاثیرگذاری بر مخاطب ندارد؛ زیرا اساساً، آدم‌ها و شخصیت‌هایش را به ما نشناسانده… باری… «دسته‌ی دختران»، فیلم نامحترمی نیست؛ فیلمِ محترم و دغدغه‌مند و سخت و پُرزحمتی‌ست؛ اما خام و مغشوش و ناتوان است. فیلمی‌ست که هیچ‌چیزش کامل نیست، و همه‌چیزش، ناقص و ناتوان است؛ به‌خصوص، درام و فیلمنامه‌اش… حیف…»
- حبیب احمدزاده(مثبت):«فیلمی درباره چند خانم که ناخواسته درگیر شروع جنگ در شهرشان میشوند ولی خود به خواسته از خط قرمز جنگ و عدم حضور زنان در خطوط اولیه نبرد میگذرند تا براستی تاثیرگذار باشند براین ماجرای سرنوشت ساز شهرشان .دو نکته مهم در کنار همه نقاط قوت دیگر فیلم که مرا جلب کرد هشیاری کارگردان در انتخاب گریم برای خانم کریمی و دیگر بازیگران در دور شدنشان از چهره طبیعی به یک خانم عادی جنوبی بود تا این اشنایی زدایی به کمک باور کردن روحیاتشان توسط مخاطب بیاید و دومی ایجاد ساخت نقشی برای دختری با مختصات روحی امروزی برای ان دوران است تا اولین بار در یک فیلم جنگی جوانان امروزی نیز بتوانند خود را در این مهلکه خودی بیابند و نه رانده شده …..
تشکر از این قبول زحمت همه دست اندرکاران ساخت این فیلم برای یاداوری این نکته مهم کلیدی به همه ما ….. از این فیلم دوباره یاد میگیریم که
باید اول ایرانی بماند و باشد تا بعد بتوانیم بر سر چگونگی اداره اش دعوا کنیم»
